Popularne rasy koni

Blond Haflingery pochodzą z Południowego Tyrolu i należą do tzw. koni górskich.

• Rasa ta jest uważana za szczególnie wytrzymałą, pewną i opanowaną. Nic więc dziwnego, że te przyjazne małe konie są niezwykle popularne zwłaszcza wśród jeźdźców rekreacyjnych.
• Rasa ta występuje wyłącznie w maści kasztanowatej z lśniącą blond grzywą. Ponieważ konie rasy Haflinger są bardzo łagodne i mało płochliwe, uważane są za szczególnie odpowiednie dla początkujących jeźdźców.

Wśród irlandzkich tinkrów, zwanych również gypsy cobs, szczególnie popularne są konie łaciate. Ponieważ kolorowe konie nie były popularne ani w wojsku, ani w jeździectwie, łaciate konie mogły być tanio kupowane przez ludność wędrowną.

• Nazwa Tinker oznacza w wolnym tłumaczeniu „kotlarz”. Dzięki skrzyżowaniu ras koni zimnokrwistych, takich jak Shire Horse, powstał silny i mało wymagający koń pociągowy.
• Do dziś koń rasy Tinker jest bardzo popularny jako koń zaprzęgowy, ale ma również grono fanów jako koń wierzchowy. Są to bowiem konie przyjazne, bardzo bezpieczne w ruchu i lojalne wobec jeźdźca.

Podobnie jak hanowerski, holenderski należy do najpopularniejszych ras koni sportowych.

• Podczas gdy rasa ta była początkowo wykorzystywana głównie w służbie wojskowej, obecnie holenderskie konie spotyka się przede wszystkim w skokach przez przeszkody. Konie te mają bowiem szczególnie silne tylne kończyny.
• Holsteinery są również wykorzystywane w ujeżdżaniu i jako konie rekreacyjne.
• Występują głównie w maści kasztanowatej, ale dopuszczalne są również maści czarna, ogiera i siwa.

Pod względem wzrostu kuc szetlandzki nie należy do dużych koni, ale te odważne małe szkockie zwierzęta rekompensują to swoim charakterem.

• Te małe, wytrzymałe koniki są uważane za niezwykle odporne i inteligentne. Od dawna nie są już postrzegane wyłącznie jako kucyki dla dzieci.
• Od dawna nie są już uważane za kucyki wyłącznie dla dzieci. Są wykorzystywane przede wszystkim do ciągnięcia powozów, a także przez dorosłych, a nawet startują w zawodach sportowych.
• W porównaniu z ich rozmiarem, kucyki szetlandzkie należą do najsilniejszych ras. Występują we wszystkich kolorach.

Fryzyjski należy do najstarszych ras koni w Europie.

• Te czarne piękności pochodzą z Holandii. Dzięki wysoko osadzonej głowie i mocno wygiętej szyi konie te wyglądają wyjątkowo szlachetnie.
• Konie fryzyjskie występują wyłącznie w kolorze lakierowanej czerni. Ponadto długa grzywa i bujna ogon, a także osłony na nogach należą do ideału piękna koni fryzyjskich.
• Pomimo imponującego wyglądu konie fryzyjskie są niezawodne i łagodne. Zwierzęta te są popularne przede wszystkim w ujeżdżaniu, ale także w sporcie powozowym.

Mimo że Islandczycy mają wzrost kucyka, mieszkańcy Islandii zawsze określają je jako pełnoprawne konie.

• Wytrzymałe konie islandzkie są wyjątkowo silne i nadają się do jazdy konnej również dla osób dorosłych. Mieszkańcy Islandii mają do dyspozycji tylko tę rasę do uprawiania jeździectwa, ponieważ żadna inna rasa nie może być sprowadzona na wyspę.
• Oprócz tygrysich łaciatych, wśród islandczyków występują wszystkie umaszczenia.
• W przeciwieństwie do większości innych ras, islandczyki opanowały nie tylko chód, kłus i galop, ale także stęp i tölt. Należą one zatem do tzw. koni chodzących.

Koń fiordzki, zgodnie ze swoim pochodzeniem, nazywany jest również koniem norweskim.

• Konie te występują wyłącznie w umaszczeniu falben z charakterystyczną pręgą na grzbiecie.
• Dwukolorowa grzywa jest przycinana przez wielu hodowców tej rasy do postaci szczotki. Nadaje to koniom rasy fiordzkiej niepowtarzalny wygląd, przypominający dzikie konie Przewalskiego. Niektóre osobniki tej rasy mają nawet paski zebry na nogach.
• Pomimo dzikiego wyglądu, konie norweskie są wyjątkowo łagodnymi zwierzętami i dlatego są bardzo popularne wśród początkujących jeźdźców.

Quarter Horse jest bardzo popularny nie tylko w Niemczech. Jest to najczęściej spotykana rasa koni na świecie.

• Są to prawdziwe konie robocze, wykorzystywane przede wszystkim w hodowli bydła jako zwierzęta do pogania. Quarter Horse ma wrodzoną zdolność do podążania za bydłem. Mówi się tu o tak zwanym „cow sense”.
• Oprócz wykorzystania w stadach bydła, konie rasy Quarter Horse są szczególnie popularne wśród jeźdźców westernowych. Łatwo je trenować i chętnie współpracują z jeźdźcem.

Araber, należący do koni pełnej krwi, wygląda egzotycznie i filigranowo.

• Rasa ta jest uważana za wyjątkowo przywiązaną do ludzi i czułą. Pomimo niemal kruchej budowy ciała, konie arabskie są bardzo wytrzymałe i mało wymagające.
• Konie arabskie należą do najstarszych ras koni. Pierwotnie Arabowie byli wykorzystywani przez ludy beduińskie głównie do polowań, ale także jako konie bojowe.
• Ich wytrzymałość i szybkość sprawiają, że Arabowie są szczególnie popularni wśród jeźdźców długodystansowych.

Popularne rasy koni charakteryzują się różnymi cechami charakteru, zakresem zastosowań i szczególnymi właściwościami, które wynikają z ich historii i celów hodowlanych. Szczególnie znane i wszechstronne są konie ciepłokrwiste, pełnokrwiste, zimnokrwiste, kucyki, a także rasy specyficzne, takie jak islandzkie, hanowerskie, holenderskie lub quarter horse.

• Konie ciepłokrwiste: zbiorcza kategoria obejmująca atletyczne, muskularne konie o energicznym chodzie. Są one bardzo popularne w jeździectwie, zwłaszcza w ujeżdżaniu i skokach przez przeszkody. Przykładami są konie hanowerskie, oldenburskie, trakeńskie, holenderskie i westfalskie. Konie ciepłokrwiste są często zrównoważone, chętne do pracy i łatwo się dostosowują. Znajdują się pomiędzy temperamentnymi końmi pełnej krwi a solidnymi końmi zimnokrwistymi.
• Konie pełnej krwi: Bardzo szybkie i wytrzymałe konie, często wykorzystywane w wyścigach. Wykazują duży temperament i są często wrażliwe, dlatego mniej nadają się dla początkujących.
• Konie zimnokrwiste: duże, silne konie o spokojnym usposobieniu, tradycyjnie wykorzystywane jako konie robocze w rolnictwie i do ciągnięcia ciężkich ładunków. Są łagodne i wytrzymałe, ale mniej zwrotne niż konie ciepłokrwiste.
• Kucyki: mniejsze konie, które są nie tylko popularne wśród dzieci, ale także uważane za zwierzęta wysportowane i bardzo wytrzymałe, na przykład kuc szetlandzki lub islandzki. Islandczyki na przykład są bardzo wszechstronne i popularne ze względu na swój przyjazny charakter i pewność kroku.
• Typowe obszary zastosowania: W ujeżdżaniu i skokach przez przeszkody dominują często rasy ciepłokrwiste, takie jak hanowerskie, trakeńskie lub holenderskie, które przekonują swoją zwinnością, siłą i pracowitością. Rasy takie jak quarter horse lub tennessee walking horse są popularne ze względu na swój zrównoważony charakter i pewność kroku. Nadają się one dobrze dla początkujących, do wszechstronnego ujeżdżania i sportów westernowych.
• Konie zimnokrwiste przejmują tradycyjne zadania w rolnictwie lub leśnictwie, ponieważ są bardzo silne i potrafią wykonywać ciężką pracę. Rasy kuców, takie jak Connemara Pony lub Islandzki, są uważane za cierpliwe, łagodne i łatwe w obsłudze, idealne dla początkujących jeźdźców i dzieci.
• Cechy szczególne znanych ras: Islandzkie konie są małe, wytrzymałe, bardzo pewne w chodzie, spokojne, ale jednocześnie wytrzymałe. Często mają pięć chodów, w tym charakterystyczny „tölt”. Konie hanowerskie są wysportowane, lojalne i chętne do pracy, często biorą udział w zawodach, są wszechstronne w ujeżdżaniu i skokach.
• Konie holenderskie często odnoszą sukcesy w skokach, są inteligentne i nieskomplikowane, często wykorzystywane jako konie rekreacyjne. Konie rasy Quarter Horse są bardzo umięśnione, szybkie na krótkich dystansach, popularne w jeździe westernowej, mają bardzo przyjazny charakter i chętnie pracują.
• Ta różnorodność ras koni znajduje odzwierciedlenie w ich specyficznych zaletach, które obejmują elegancję sportową, siłę roboczą, spokój i przyjazność dla dzieci. Celowa hodowla zawsze koncentruje się na zdrowiu i wytrzymałości koni, aby jak najlepiej dostosować je do ich indywidualnych zastosowań.