Definicja terminu „aseksualizm” jest czasami trudna do zrozumienia – między innymi dlatego, że nie jest to kategoria jasno określona, ale raczej spektrum. Aseksualizm nie jest równoznaczny z abstynencją seksualną lub brakiem uczuć, ale opisuje uznaną orientację seksualną.
Aseksualizm: co naprawdę oznacza ta definicja
Aseksualizm oznacza trwałe lub długotrwałe braki w odczuwaniu pociągu seksualnego do innych osób. Nie oznacza to koniecznie, że osoby aseksualne nie uprawiają seksu lub nie wchodzą w związki – po prostu nie odczuwają lub rzadko odczuwają pociąg seksualny do innych osób. Aseksualność obejmuje szerokie spektrum, które obejmuje różne doświadczenia i odczucia. Częste podkategorie to:
- Demiseksualność: pociąg seksualny odczuwany jest tylko wtedy, gdy istnieje głęboka więź emocjonalna z inną osobą.
- Graysexuality (grey-asexual): pociąg seksualny odczuwany jest rzadko lub w bardzo specyficznych warunkach.
- Aseksualizm pozytywny: Niektóre osoby aseksualne nie odczuwają pociągu seksualnego, ale mają pozytywne lub neutralne nastawienie do seksu i mogą uprawiać go sporadycznie z innych powodów.
- Aromantyzm: Niezależnie od odczuć seksualnych, aromantyzm opisuje brak pociągu romantycznego – nie jest to podtyp aseksualności, ale może występować razem z nią. Orientacja romantyczna i seksualna to różne poziomy. Osoba aseksualna może na przykład odczuwać pociąg heteroromantyczny, homoromantyczny lub aromantyczny.
- Aseksualizm jest częścią spektrum LGBTQIA+ i oznacza literę „A” w skrócie – obok innych tożsamości, takich jak lesbijka, gej, osoba biseksualna, trans, queer i interseksualna. Jest to legalna orientacja seksualna, a nie zaburzenie lub choroba. Szacunki sugerują, że około 1% populacji może być aseksualna.
Aseksualność nie oznacza automatycznie abstynencji seksualnej
Powszechnym nieporozumieniem jest przekonanie, że osoby aseksualne zasadniczo nie uprawiają seksu. W rzeczywistości istnieje wiele powodów, dla których osoba aseksualna może uprawiać seks – nawet jeśli nie odczuwa (lub odczuwa w niewielkim stopniu) pociąg seksualny:
- Pragnienie posiadania dzieci i planowanie rodziny: Niektóre osoby aseksualne decydują się na relacje seksualne pomimo braku pociągu seksualnego – np. w ramach planowania rodziny. Na przykład aplikacja monitorująca cykl menstruacyjny może pomóc w realizacji pragnienia posiadania dzieci.
- Uczucia lub intymność w związku: Seks może być dla osób aseksualnych formą wyrażania uczuć i intymności w związku – niezależnie od własnego pociągu seksualnego.
- Chęć zrobienia czegoś dobrego dla partnera: Niektóre osoby aseksualne uprawiają seks, aby zrobić coś dobrego dla swojego partnera i uwzględnić potrzeby drugiej osoby w związku opartym na miłości.
- Aseksualność opisuje brak pociągu seksualnego, niekoniecznie zachowania lub praktyki. Niektóre osoby żyją w abstynencji, inne nie. Ważne jest, aby każda osoba decydowała zgodnie ze swoją wolną wolą i dobrem, jak daleko chce się posunąć w sferze seksualnej.
Aseksualność: nie należy mylić z abstynencją lub celibatem
Aseksualność nie jest świadomą decyzją, ale tożsamością seksualną. Na tym polega różnica między aseksualnością a celibatem lub abstynencją seksualną.
- Abstynencja seksualna: Abstynencja seksualna oznacza dobrowolną rezygnację z czynności seksualnych – niezależnie od odczuwanego pociągu.
- Cölibat: Cölibat wiąże się z trwałym wyrzeczeniem się seksualności z powodów religijnych.
- Osoby aseksualne nie wybierają swojej orientacji, po prostu ją doświadczają. Nie jest to więc zachowanie tymczasowe, ale część ich tożsamości.
Stosunki społeczne i uprzedzenia
Pomimo rosnącej widoczności w mediach i społecznościach, aseksualność jest nadal często źle rozumiana, a nawet patologizowana. Społeczności oznaczają wspólną wymianę, wzajemne wsparcie i poczucie, że nie jest się samemu ze swoimi doświadczeniami. Typowe uprzedzenia, z którymi borykają się osoby aseksualne, to na przykład:
- Niektóre osoby aseksualne odczuwają presję społeczną, aby „musiały” uprawiać seks. Presja ta pojawia się na przykład w związkach romantycznych, w mediach, w oczekiwaniach społecznych lub w komentarzach otoczenia, takich jak: „Po prostu nie znalazłeś jeszcze odpowiedniej osoby” lub „Seks jest częścią życia”.
- Czasami spotykają się z zarzutami, że są „zaburzeni” lub „zablokowani”.
- Czasami zaleca się im nawet terapię lub leki, mimo że nie ma ku temu medycznych wskazań.
- Aseksualność nie jest chorobą i nie wymaga leczenia. Jest tak samo naturalna jak inne orientacje seksualne.
- Widoczność i oferty społeczności: W ostatnich latach powstało wiele sieci, organizacji i forów internetowych, w których spotykają się osoby aseksualne. Platformy takie jak AVEN (Asexual Visibility and Education Network) oferują przestrzeń do wymiany doświadczeń. Również w ruchu LGBTQIA+ aseksualność staje się bardziej widoczna dzięki czarno-szaro-biało-fioletowej fladze dumy, która symbolizuje spektrum aseksualności.
