Gra karciana „Kłamstwa”: zasady, wskazówki i warianty

W grze karcianej „Kłamstwa” chodzi o to, aby jak najzręczniej kłamać i tym samym oszukać innych graczy.

Gra karciana „Kłamstwa”: proste wyjaśnienie zasad

Gra karciana „Kłamstwa”, znana również jako „Schummellieschen” lub „Bullshit”, cieszy się dużą popularnością zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Wymaga umiejętności oszukiwania i dobrej obserwacji. Zasady są proste, dlatego gra jest odpowiednia nie tylko dla dorosłych, ale także dla dzieci. Do gry potrzebna jest talia kart do skata lub remika. Jeśli w talii znajdują się jokery, należy je usunąć.

• Potasuj karty i rozdaj je równo wszystkim graczom. Jeśli zostaną karty, odłóż je na bok. Jeśli graczy jest więcej niż pięciu, potasuj dwie talie i rozdaj je.

• Gracz rozpoczynający grę może być najmłodszy, najstarszy lub „najuczciwszy”. Kładzie on jedną kartę odkryta na środek stołu.

• Kolor odkrytej karty określa, jakie karty mogą wyłożyć pozostali gracze. Jeśli na przykład pierwszy gracz wyłożył damę kier, pozostali gracze mogą wyłożyć tylko kolejne karty kier.

• Następnie pozostali gracze, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, kładą po jednej karcie zakrytej na środku stołu. Przy tym podają, jaka to karta – na przykład siedem kier lub król kier.

• Na początku gry prawdopodobnie wszyscy gracze będą w stanie zagrać wymaganym kolorem. Jednak im dalej gra się posuwa, tym większe jest prawdopodobieństwo, że któryś z graczy skłamie i na przykład położy kartę pikową na stos jako kartę kier.

• Gracze muszą więc zawsze być nieco podejrzliwi. Jeśli gracz podejrzewa, że ktoś skłamał przy swojej karcie, uderza w stół lub woła: „Kłamstwo!” lub „Bzdura!”. Wówczas osoba, do której skierowano wołanie, musi odkryć właśnie odłożoną kartę.

• Jeśli gracz oszukiwał i został zdemaskowany jako kłamca, musi wziąć cały stos kart leżących na stole. Jeśli powiedział prawdę, gracz, który uderzył lub krzyknął, musi wziąć stos.

• Gracz, który musiał wziąć stos kart jako karę za kłamstwo lub nieufność, może teraz odkryć następną kartę i położyć ją na środku, ustalając w ten sposób kolor, który będzie obowiązywał w następnej rundzie. Wygrywa gracz, który jako pierwszy nie ma już kart na ręce.

Warianty „kłamstwa”: w ten sposób można zmodyfikować zasady

Oczywiście można dowolnie modyfikować podstawowe zasady „Schummellieschen”:

• Można na przykład ustalić, że gracze nie mogą odkładać kart tego samego koloru, ale również tej samej wartości. Na damę kier można wtedy odłożyć nie tylko inne karty kier, ale również inne karty damy.

• Można również ustalić zasadę, że można odkładać tylko karty o tej samej wartości lub o wartości wyższej niż poprzednia karta. Kolor nie ma znaczenia. Pierwszy gracz odkłada najniższą kartę, jaką ma w ręku – na przykład trójkę karo. Następny gracz może odłożyć kartę wyższą lub również trójkę karo.

• Zamiast odkładać tylko karty tego samego koloru, można ustalić, że można odkładać również karty o tej samej wartości, np. na damę kier można odłożyć inne karty damy. Osoba, która powie „kłamstwo”, musi wtedy dokładnie wskazać, która informacja dotycząca zakrytej karty jest nieprawdziwa. Zasady te są wzorowane na grze karcianej Spicy.