434
Pojęcie gatekeeping jest używane w różnych środowiskach. Znajduje swoje zastosowanie w rozpowszechnianiu informacji, ale także w konstrukcjach społecznych.
Modele gatekeepingu
Gatekeeping oznacza w języku niemieckim „pilnowanie bramy”. Trafnym porównaniem do tzw. gatekeeperów są bramkarze. W gatekeepingu określone osoby lub instytucje decydują o tym, jakie informacje wydostają się na zewnątrz. Istnieją liczne modele gatekeepingu.
- Journalists and editors can be considered gatekeepers. Decydują oni, jakie informacje są przekazywane z jednego etapu przepływu informacji do następnego lub wstrzymywane. Mają zatem moc kontrolowania i wpływania na informacje.
- Rozszerzone możliwości komunikacji w Internecie zmieniły rolę gatekeeperów i dały początek nowym modelom gatekeepingu. W gatekeepingu nie koncentruje się już na gromadzeniu nowych informacji, ale na filtrowaniu, ocenianiu i klasyfikowaniu informacji, które są już dostępne dla odbiorców.
- W modelu audience gatekeeping lub secondary gatekeeping, publiczność jest postrzegana jako potężny influencer i gatekeeper w mediach społecznościowych. Decyduje ona, czy i jakie treści medialne są polecane innym użytkownikom.
- Od czasu do czasu w komentarzach w mediach społecznościowych na Instagramie czy TikTok można znaleźć określenie „Don’t Gatekeep”. Oznacza to, że twórcy powinni ujawniać pewne informacje. Na przykład skąd pochodzą określone produkty.
- W modelu zbiorowego gatekeepingu waga treści nie jest już kontrolowana redakcyjnie, ale przez zbiorowe działania użytkowników, takie jak kliknięcia, oceny i rekomendacje. Techniczni strażnicy, tacy jak wyszukiwarki czy agregatory wiadomości, wybierają i nadają wagi treściom za pomocą algorytmów.
- Teoria gatekeepingu sieciowego skupia się na wzajemnych powiązaniach i interaktywności aktorów w procesie gatekeepingu i opisuje relacje między gatekeeperami i gatedami wielowymiarowo. Pomimo postępów w teorii gatekeepingu, przeniesienie jej do kontekstów komunikacyjnych nie zawsze jest proste.
