279
Karta eSIM jest alternatywą dla konwencjonalnej karty SIM. Wyjaśniamy różnicę między kartami SIM i z jakimi urządzeniami końcowymi można korzystać z tej funkcji. Oprócz nowszych smartfonów, takich jak iPhone 14, smartwatche i inne urządzenia również mogą być wyposażone w kartę eSIM.
Co oznacza eSIM
W przeciwieństwie do zwykłej karty SIM, eSIM jest na stałe zainstalowana w urządzeniu. Nie można jej zatem wymienić. Litera „e” w eSIM pochodzi od słowa „embedded”.
- Karta eSIM wykorzystuje te same specyfikacje, co zwykłe karty SIM. Dlatego są one kompatybilne ze sobą i nie ma różnicy w użyciu, którego typu karty SIM używasz.
- Zdecydowaną zaletą eSIM jest jednak to, że chip SIM może zostać przepisany przez operatora. Jeśli więc masz nową umowę, nie musisz już czekać na nową kartę SIM.
- Karta eSIM ma również sens dla producentów smartfonów. Ponieważ eSIM jest na stałe zainstalowany w urządzeniu, nie ma już potrzeby instalowania podatnych na błędy mechanizmów kart.
- Większość obecnych urządzeń obsługuje eSIM. Należą do nich wszystkie obecne iPhone’y od XS – a więc także iPhone 14 – oraz flagowa seria Samsunga od Samsung Galaxy S20. Google oferuje również funkcję eSIM na urządzeniach od Google Pixel 3 wzwyż.
- Co więcej, coraz więcej smartwatchy jest kompatybilnych z eSIM. W przypadku Apple są to wszystkie modele od Apple Watch Series 3 wzwyż, a w przypadku Samsunga modele od Samsung Galaxy Watch wzwyż. Ale Oppo, Xiaomi i Huawei również obsługują funkcję eSIM na niektórych smartwatchach.
- Kartę eSIM można uzyskać od wszystkich trzech głównych operatorów kontraktowych: Telekom, O2 i Vodafone. Ale mniejsi dostawcy, tacy jak Congstar, 1&1 i Drillisch, również oferują eSIM.
- Aby korzystać z eSIM, należy podpisać umowę z większością operatorów. Po zarejestrowaniu się otrzymasz konwencjonalną kartę SIM, którą możesz następnie przekształcić w eSIM. Wyjątkiem jest Telekom, gdzie można również uzyskać eSIM dla kart prepaid.
